کاش انیشتین زنده بود

اه ه ه!! این اینیشتین رو هم که هر موقع لازم دارم مرده!!!

از کلاس اول تو درس ریاضی همیشه خنگ بودم…حتی الانم که رشتم حسابداریه با ریاضی عمومی مشکل دارم و همچنان اندر خم خنگی موندم.

یه چند روزیه،یه مسئله چند مجهولی رو نمیتونم حل کنم و موندم توش!!! لعنت به این انیشتین…نمی تونم بفهمم منی که ۴-۲۳ سالمه،چطوری میتونم ارث پدریه یه بنده خدایی رو که الان خودش ۵۸ سالشه و  پدرش در حدود ۴۵ سال پیش به رحمت ایزدی رفته،خورده باشم؟!

 

+ نوشته شده در ;شنبه بیست و هفتم بهمن 1386ساعت;9:59 بعد از ظهر; توسط;papary; |;

این پست در شنبه, 16 فوریه 2008 ساعت 9:59 ب.ظ ارسال شده است و مربوط به موضوع روز نوشت هام, نوشته هاي قديم پپري در بلاگفا. می باشد . شما می توانید با RSS 2.0 نظرات این پست را دنبال کنید.
Both comments and pings are currently closed.

 

2 پاسخ به “کاش انیشتین زنده بود”

  1. شیوا گفته :

    یکشنبه 28 بهمن1386 ساعت: 16:58

    نگران نباش خانوم گل….. مادر بزرگ من که تقریبا یه قرن و اندی سن داره هنوز داره غصه ی زمینای پدریشو که تقریبا زمان قلقله میرزا برادر بزرگش از چنگ این 3 تا خواهر در اورده رو میخوره……. حالا اونم فسیلی بود واسه خودش و بعد از 115 سال سن همین پارسال فوتید……… پس بیخودی به خودت زحمت نده…… فایده نداره…..بوسسسسسس

  2. کاوه گفته :

    یکشنبه 28 بهمن1386 ساعت: 23:24

    هر چی لازم بود شیوا خانم گفت من حرف دیگه ای ندارم