خسته
این چند روزه از بس که نویسنده های مجله در مورد شماره ۲۳۹ که مربوط به عید هستش و ۱۲۰ صفحه هستش گفتن باورت نمیشه که دیگه داره ته دلم قنچ میزنه از انتظار.
نمیدونم میتونم ۱۲۰ صفحه رو تموم کنم که اینجا نتیجه رو بنویسم یا نه؟شایدم هر چند صفحه ای که خوندم بیام و بنویسم شایدم الان برم لا لا …ساعت ۱:۵۵ بامداد پنج شنبه مورخه ۱۷/۱۲/۸۵ ……دارم میمیرم از زور خوب
دو کلوم حرف حساب
تو این وبلاگ از هر چی که فکر کنی مینویسم. حوصله اینو ندارم که برای هر موضوعی یه وبلاگ باز کنم.
وبلاگم هم بازدید کننده زیادی نداره( اینو میتونی از آمار سایت ببینی خودت)..حالا چه اصراریه که هوارتا بازدید کننده داشته باشم؟همین چنتایی هم که میان خیلی هم خوبه.اگر خوشت اومد و حال و حسش رو داشتی بازم سر بزن.In this weblog I write about whatever you may imagine. I don't have the patience to open a weblog for every subject. Also, my weblog does not have a lot of visitors (you can see this for yourself from the site statistics) and what do I need with a bunch of visitors? Those few who do come are really good. If you enjoyed it and you feel like it, come back again.
