هفته ای که گذشت
– سه شنبه هم نمی خواستم برم، اما خوب شد که رفتم…استاده اومد و یه ذره حرف زد و قرار شد از این به بعد کلاسای سه شنبه و چهارشنبه صبح بجای ۹ از ۱۰ شروع بشه…تازه! به اونایی هم که جلسه اول اومده بودن ۱ نمره میده
– از روزی که امتحانام تموم شده مثه معتادا شدم…همش خوابم…نمونش دیروز. شب قبلش ساعت ۲:۳۰ خوایدم و دیروز تااااا ۱۲ ظهر خواب بودم….ساعت ۵ ناهار خوردم و خوابیدم تااااااااا ۹….رفتیم خونه خواهرم و ۱۲ نشده بود دهنمو مثه دهن تمساح یه متر باز میکردم و خمیازه میکشیدم….دیشب ساعت ۱ خوابیدم تااااا ۹:۳۰ که دوستم مسج داد نمره تنظیم اودمه که مثه مداد پاشدم پریدم تو نت…۱۶ شدم
…این ترم اصلا” نمره هام رو دوست ندارم…نمیدونم چرا اینطوری شدم
دو کلوم حرف حساب
تو این وبلاگ از هر چی که فکر کنی مینویسم. حوصله اینو ندارم که برای هر موضوعی یه وبلاگ باز کنم.
وبلاگم هم بازدید کننده زیادی نداره( اینو میتونی از آمار سایت ببینی خودت)..حالا چه اصراریه که هوارتا بازدید کننده داشته باشم؟همین چنتایی هم که میان خیلی هم خوبه.اگر خوشت اومد و حال و حسش رو داشتی بازم سر بزن.In this weblog I write about whatever you may imagine. I don't have the patience to open a weblog for every subject. Also, my weblog does not have a lot of visitors (you can see this for yourself from the site statistics) and what do I need with a bunch of visitors? Those few who do come are really good. If you enjoyed it and you feel like it, come back again.
