چراغ
تو خونه ما همیشه برای دو چیز بحث هست…یکی پاک کردن میز غذا که شدیدا”( یه چیز میگم، یه چیز میشنویا)بدم میاد
،اون یکی هم خاموش کردن چراغ آخر شباس… شدیدا” از زیر این کار همیشه در میرم
…همیشه سعی میکنم که شبا زودتر از بقیه مسواکم و بزنم و شیرجه بزنم تو جام و شروع کنم به خوندن…اما قیافه مامانم اون لحظه،واقعا” تاریخی و دیدنیه…تا چند وقت پیشا نگاهش میکردم در اون لحظه تاریخی و حساس…خدا می دونه که چقدر ترسناک میشد، آخه خیلی جذبه داره
. اما چند وقتی میشه که یاد گرفتم در اون لحظه حساس نگاهش نکنم و مثلا” کتابم رو بخونم
…البته نا گفته نمونه که اونم با یک پدافند قوی، میزنه تو برجکم و همه چیز رو نابود میکنه.انگار میدونه که به جاهای حساس کتاب رسیدم و می خوام بخونم،یهو چراغو خاموش میکنه!!!
3 پاسخ به “چراغ”
دو کلوم حرف حساب
تو این وبلاگ از هر چی که فکر کنی مینویسم. حوصله اینو ندارم که برای هر موضوعی یه وبلاگ باز کنم.
وبلاگم هم بازدید کننده زیادی نداره( اینو میتونی از آمار سایت ببینی خودت)..حالا چه اصراریه که هوارتا بازدید کننده داشته باشم؟همین چنتایی هم که میان خیلی هم خوبه.اگر خوشت اومد و حال و حسش رو داشتی بازم سر بزن.In this weblog I write about whatever you may imagine. I don't have the patience to open a weblog for every subject. Also, my weblog does not have a lot of visitors (you can see this for yourself from the site statistics) and what do I need with a bunch of visitors? Those few who do come are really good. If you enjoyed it and you feel like it, come back again.
مارس 2nd, 2008 at 1:35 ق.ظ
یکشنبه 12 اسفند1386 ساعت: 1:35
خیلی خوب نوشته بودی ما که دوستمان آمد !!!
بدرود تا درود !!!!
مارس 2nd, 2008 at 1:37 ق.ظ
یکشنبه 12 اسفند1386 ساعت: 1:37
آه که این طور …
.
.
.
مارس 2nd, 2008 at 10:33 ب.ظ
یکشنبه 12 اسفند1386 ساعت: 22:33
ای ول به این مادر گرامی.
حقته. بچه انقدر تنبل 
