دخالت نکن آقا جان!

یه کسی که نمی خوام بگم کیه، عادت داره که تو هر چیزی دخالت کنه. فرقی نمیکنه تو اون موضوع پاش وسط هست و به اون ربط داره یا نداره. دوست داره یا شایدم سرش درد میکنه برای دخالت تو کار اینو اون.

تا اینجاش آنچنان برای من آزار دهنده نیست و میشه گفت تقریبا عادت کردم به این رفتار. اما چیزی که منو از همه بیشتر اذیت میکنه و به مرز جنون میرسونه اینه که وقتی تو مشکلی که بین من و یکی دیگه هست دخالت میکنه، و به گفته خودش می خواد پادرمیونی کنه تا مشکل یا اون کدورت رفع بشه، همه چی رو بدتر میکنه و گند میزنه به همه چی. تازه آخرشم میگه “تقصیر منه که می خواستم بین شماها صلح رو برقرار کنم… از این به بعد پشت دستمو داغ میکنم که تو مسائلتون دخالت نکنم.” که البته هیچ موقع تا به حال نتونسته سر این حرفش بمونه.

این آدم عادت داره که نمی تونه یا تحمل نداره حرفای دیگران رو که ازش انتقاد میکنن بشنوه. اما خودش تا میگی “ف” شروع میکنه دیگران رو به باد انتقاد گرفتن و دوست داره همه حرفش رو بشنون و هیچی هم بهش نگن. اگرم جا داشته باشه با حرفاش طرف رو به خاک سیاه میشونه طوری که طرف به غلط خوردن! خودش هم راضی میشه اجبارا. تازه اگر بهش بگی فلانی چرا طاقت نداری حرفای دیگران رو بشنوی؟ شروع میکنه به دری وری گفتن بهت.

خود من به شخصه هیچ موقع عادت ندارم تا کسی بهم دری وری نگفته  -با اینکه خیلی فحش های نون و آب داری رو هم بلدم-  بهش چیزی بگم. اما اگر طرف بهم چیزی بگه همون حرف رو به خودش میزنم. اگر اعتراض کنه میگم این دقیقا همون چیزی بود که به من گفتی. اگر خوب بود که نوش جان جفتمون، اما اگر بد بود چرا به من گفتیش پس؟

با این آدم هم همین کارو میکنم اما متاسفانه یه عادتی داره که شروع میکنه به دری وری های بیشتر گفتن. خیلی دلم می خواد که یه بار همچین برم تو دهنش و هرچی که میتونم بهش بگم، اما فکر اینو میکنم که حوصله و اعصاب خودم از هر چیزی تو دنیا مهمتره برام و نباید برای این چیزای بیخودی خودم رو خسته کنم. ولش میکنم همیشه و سعی میکنم کوتاه بیام. اما مگه ول میکنه؟ تا خود صبح ۳ روز دیگه اگر بهش حرفی نزنی عین این صفحه گرامافونای قدیمی که صدای و.یگن رو عین صدای ممد نفتی پخش میکنه، یه سره ماجرا رو کش میده و صداش میره رو اعصابت.

و امشب هم از اون شبایی بود که به خیال خودش می خواست صلح رو برقرار کنه، که البته نه تنها این کارو نکرد، but also یه گند بدتری هم به بار آورد.

+ نوشته شده در ;پنجشنبه سیزدهم اسفند 1388ساعت;1:4 قبل از ظهر; توسط;papary; |;

این پست در پنج‌شنبه, 4 مارس 2010 ساعت 1:04 ق.ظ ارسال شده است و مربوط به موضوع روز نوشت هام, نوشته هاي قديم پپري در بلاگفا. می باشد . شما می توانید با RSS 2.0 نظرات این پست را دنبال کنید.
Both comments and pings are currently closed.

 

4 پاسخ به “دخالت نکن آقا جان!”

  1. قهوه و سیگار گفته :

    پنجشنبه 13 اسفند1388 ساعت: 10:59

    این but also ات منو کشته!!!
    از این آدما زیادن,باید ignore کنیشون.

    _______________
    پريا پاسخ ميدهد :
    تیریپت منو کشته
    اگر میشد که خوب میشد. وقتی دائم تو دیدم هستن چی کارشون کنم آیا؟

  2. علی گفته :

    پنجشنبه 13 اسفند1388 ساعت: 20:34

    زنده باد این پست زنده باد شما.

  3. الهام - روح پرتابل گفته :

    جمعه 14 اسفند1388 ساعت: 23:54

    دلیل خاصی داره به جای «بلکه» از «But also» استفاده می کنید؟
    _______________
    پريا پاسخ ميدهد :

    دلیل خاصی نداره، اینطوری راحت تر میچرخه تو دهنم وقتی می خوام بنویسم

  4. لاک پشت گفته :

    شنبه 15 اسفند1388 ساعت: 11:0

    دست رو دلم نذار که من دچار یکی ازین ادما هستم الان… من هیچوقت تو کاراش دخالت نمیکنم ها.. هیچ وقت ازش نمیپرسم فلان مورد چی شد یا چیکار میخوای بکنی.. یا این تصمیمی که گرفتی اشتباهه… هر کسی شرایطشو خودش بهتر میدونه ولی این دوست من دائم داره از همه چیزم ایراد میگیره.. کلا فلسفه ی زنده بودنمو میبره زیر سوال… بعدم میگه من صلاحتو میخوام…