جورج بوش تو کلاس ما
امروز سر کلاس کامپيوتر استاد ما ليست کلاسي رو فراموش کرده بود که با خودش بياره و مثل هميشه که اساتيد ليست رو يادشون ميره از دانشجو ها ميخوان که روي يه برگه ، هر کسي اسم خودش رو بنويسه تا اينطوري معلوم بشه که کي سر کلاس حاضر بوده و کي غايب بوده.
اين رو هم داخل ( ) بايد بگم که اين آقاي استاد ما لهجه بسيار غليظ ترکي داره که وقتي داره درس ميده هيچ کدوم از ماها حرفهاش رو به درستي متوجه نميشيم و يه حالتي ميشيم شبيه به اين 
آخر ساعت بودش و استاد داشتش اسامي رو با جديت تمام و تند تند ميخوندش — در حالي که همه ماها اون جمله معروف خسته نباشيد رو پشت سرهم يه بند تکرار ميکرديم —، که به اين صورت پيش ميرفتش : خانم الهام آ …حاضر….
خانم پريسا ر…حاضر
آقاي محمود ص …حاضر
آقاي مصطفي م …حاضر
آقاي جورج بوشاين آخري رو هم خود استاد اول متوجه نشدش از بس که از دست ماها عصباني و ناراحت بودش که هي پشت سر هم عين دارکوبي که داره ميزنه به درخت ميگفتيم استاد خسته نباشيد ، اسم رو يه بار ديگه هم خوندش تا اينکه آخر سر از خنده ماها به خودش اومدش که داره اين اسم رو با پيشوند آقا هم ميگه و ديگه اون موقع بودش که ديگه استاد از عصبانيت ترکيد
اما ماها کلي خنديديم 
دو کلوم حرف حساب
تو این وبلاگ از هر چی که فکر کنی مینویسم. حوصله اینو ندارم که برای هر موضوعی یه وبلاگ باز کنم.
وبلاگم هم بازدید کننده زیادی نداره( اینو میتونی از آمار سایت ببینی خودت)..حالا چه اصراریه که هوارتا بازدید کننده داشته باشم؟همین چنتایی هم که میان خیلی هم خوبه.اگر خوشت اومد و حال و حسش رو داشتی بازم سر بزن.In this weblog I write about whatever you may imagine. I don't have the patience to open a weblog for every subject. Also, my weblog does not have a lot of visitors (you can see this for yourself from the site statistics) and what do I need with a bunch of visitors? Those few who do come are really good. If you enjoyed it and you feel like it, come back again.
