روتوش
خوبه که خودم بادوربین خودم عکس گرفته بودم وگرنه حسابی دیوونه میشدم. معمولا عکس روروتوش میکنن که عیب و ایراداش رو از بین ببرن نه اینکه ب…ن تو فیاقهطرف! قیافمو کرده عین جنازه از بس بتونه کاری کرده. خودمو از آرایشم خفه کنمهیچ موقع اونطوری سفید نمیشم که این عکاسه دیوونه برداشته کرده.
چند روز پیش برای اولین بار به موهای پانیا گل سر زدیم و از شکل آقا پسری در اومد دیگه
. البته فکر نکنین این کار خیلی راحت بودا! پدر من و خواهرم در اومد تا عملیات مذکور رو با موفقیت به پایان برسونیم.
تو بقل من نشستهبود. تا دست خواهرم می اومد سمت سرش، بالا رو نگاه میکرد که ببینه چه خبرهو ماها داریم چی کار میکنیم با موهاش. عین ورجولک -تقریبا شبیهاین—->
– هی سرش رو تکون تکون میداد و نمیذاشت به کارمون برسیم. اخر سر مجبور شدم سرشو نگه دارم که تکون نده تا کارمون رو انجام بدیم.
گل سراش رو همون موقع که بدنیا اومده بود مامانم براش خریده بود. یه چیز شبیه دکمه قابلمه ای، اما شبیه شکوفه ن.
شنبه نوشت: امروز 10 و نیم بود که بیدار شدم. طبق عادت این چند روزه که تا از خواب بیدار میشم، بدون اینکه صورتمو بشورم میدوم تو سایت دانشگاه تا ببینم نمره ای اومده یا نه؟ امروزم همین کارو کردم. نمره ای نیومده بود اما رکورد انتخاب واحدامون بطور شگفت انگیزی باز بود!!!! در صورتی که طبق زمانبندی اعلام شده، ناپیوسته های 87 باید فردا انتخاب واحد کنن.
انقدر ذوق کرده بودم که یه بار از سایت خارج شدم و دوباره وارد شدم تا ببینم درسته یا نه؟ فوری انتخاب واحد خودمو انجام دادم و زنگ زدم به “م” و “ف” که اونا هم برن تو سایت و ….
اونا رفتن کافی نت. اینطور که میگفتن سرعتش بدتر از دایل آپ بوده. به من زنگ زدن و یه سری از واحدایی که باز بود رو براشون برداشتم. در نتیجه تا ساغت 2 بعد از طهر بدون اینکه چیزی بخورم و صورتمو بشورم و خانوم بشم، همینطوری نشته بودم پای اینترنت و انتخاب واحد میکردم و با یه دست دیگمم مرتب با تلفن حرف میزدم.
این ترم 3 روز در هفته میرم.
3 پاسخ به “روتوش”
دو کلوم حرف حساب
تو این وبلاگ از هر چی که فکر کنی مینویسم. حوصله اینو ندارم که برای هر موضوعی یه وبلاگ باز کنم.
وبلاگم هم بازدید کننده زیادی نداره( اینو میتونی از آمار سایت ببینی خودت)..حالا چه اصراریه که هوارتا بازدید کننده داشته باشم؟همین چنتایی هم که میان خیلی هم خوبه.اگر خوشت اومد و حال و حسش رو داشتی بازم سر بزن.In this weblog I write about whatever you may imagine. I don't have the patience to open a weblog for every subject. Also, my weblog does not have a lot of visitors (you can see this for yourself from the site statistics) and what do I need with a bunch of visitors? Those few who do come are really good. If you enjoyed it and you feel like it, come back again.
فوریه 6th, 2010 at 7:35 ب.ظ
شنبه 17 بهمن1388 ساعت: 19:35
چه عکاس باحالی بیا بریم باهاش آشنا شیم
خب خواهر یه عکسم واسه ما میزاشتی ببین از اون وقتی که با لباس بنفش ازش عکس گذاشتی دیگه نذاشتیا
الهییی پانیا
_______________
پريا پاسخ ميدهد :
جدا دلت می خواد از قیافه خودت نا امید بشی؟؟؟؟
میذارم خواهرم حتما. اگه ببینیش حتما گازش میگیری فخسلی رو
فوریه 6th, 2010 at 8:15 ب.ظ
شنبه 17 بهمن1388 ساعت: 20:15
بايدتوجه داشت كه عكاسها تكميل كننده هاي كار آرايشگران هستند.يك آرايشگر به خوبي مي تواند يك چهره زشت را به يك قيافه خوب و قشنگ تبديل بكنه و بعد از آن عكاس با رتوش عكس اون چهره زيبا شده توسط آرايشگر رو زيباتر ميكنه و چون چهره از چهره فعلي انسان زيبا ترميشه اين احساس به آدم دست ميده كه عكاس با رتوش قيافه آدم رو زشت و بدكرده.
پس غصه نخور و از عكاست تشكر كن.
(-;
_______________
پريا پاسخ ميدهد :
این تئوری شما در صورتی میتونه درست باشه که آدم واقع نگر نباشه و دچار توهمات باشه، نه اینکه یکی مثل من واقع نگر باشه.
فوریه 6th, 2010 at 10:10 ب.ظ
شنبه 17 بهمن1388 ساعت: 22:10
اگه واقع نگربودي كه از كار عكاست ناراحت نمي شدي؟
منم هميشه از كار عكاسم ناراحتم براي همين زياد از عكس انداختن خوشم نمياد
_______________
پريا پاسخ ميدهد :
همونطور که اگر کارش خوب بود تعریفشو میکردم، وقتیم کارش بده ایرادش رو میگم. همینطور که تو خیلی از موارد دیگه همینطورم. پس واقع نگرم