papary

یه چند روزیه خیلی عطسه میکنم و آب ریزش بینی دارم همش. البته بیشترش بخاطر حساسیتی هست که به فصل بهار دارم. پاییزم اینطوری میشم. از دیروز عصر که اومدم خونه کلا حس بویاییم تعطیل شده.

---

تجربه ثابت کرده وقتی می خوام غذایی درست کنم، بی برنامه که باشه نتیجه خیلی خوب از آب درمیاد تا اینکه روی اصول و قواعد پیش برم. اصول و قواعد تو آشپزی دیوونم میکنه. امروز مامان اینا ناهار رفتن سمت لشکرگ (لشگرک؟!) و چون درس داشتم و یه ذره هم همچین حالم خوب نبود موندم تو خونه. به سرم زد یه سوپ برای خودم درست کنم و زیر باد خنک کولر همینطور که دارم میلرزم و عطسه میکنم، سوپرو بخورم. اصولا وقتی مامانم خونه نباشه غذا درست میکنم که هی نیاد غر بزنه و بگه چی بریز، چی نریز.

۳تا پیاز گنده و با ۲ تا سیب زمنی گنده تر رو انداختم تو میکسر و انقزه خوردشون کردم که آش شد. ریختم تو قابلمه. می خواستم گوشت قرمز بریزم اما دیدم خوب نیست و به تیکه های جوجه کباب  -که مامانم خوابونده بود تو زعفرون و پیاز و یه سری چیزای دیگه- رضایت دادم. اونارو هم ریختم تو میکسر و خوردشون کردم. بعد دیدم پیازش کمه و دوباره یه دونه پیاز گنده دیگه هم ور داشتم با همون روش قبل آشش کردم و ریختم تو قابلمه.

اینبار نوبت فریزر بود که خودی نشون بده. خیلی دلم می خواست ساقه های پیازچه یا تره فرنگی میریختم تو سوپم اما هر چی گشتم پیدا نکردم. شایدم نداریم. یه بسته سبزی خورد شده که هیچی روش نوشته نشده رو ورداشتم. هر چی بو کردم چیزی حالیم نشد. چون هم بینیم تعطیله هم اینکه سبزی یخ زده که بو نداره! بالاخره اونم ریختم تو قابلمه. یه دونه از این قرصای طعم گوشت مرع هم انداختم.

رفتم سر کابینت و یه بسته سوپ جو آماده مهنام (یا یه همچین اسمی بود) رو ورداشتم و خالی کردم تو قابلمه. یه نصفه قالب کره هم انداختم. ۱۵تا حبه سیر هم با دست ریز کردم و ریختم توش. نعنا و آویشن پودر شده هم اضافه کردم. بعدشم به قول مامانم “شیلنگ رو بستم تو قابلمه” و زیرش رو روشن کردم.

مممممم…! عجب چیزی از آب دراومد. بوی پیاز و سیرش آدم رو دیوونه میکنه. همچین بوش تو خونه پیچیده که نگو. اون سبزی هم که نفهمیدم چی بود فکر میکنم سبزی دلمه بود چون سوپه یه ذره همچینی بگی نگی مزه دلمه گرفته. اما Who cares ؟

وقتی هم که خواستم بخورم آب لیمو ترش تازه (از این لیمو گنده ها) با کلی فلفل قرمز و یه ذره نمک (طوری که از بقل کاسه سوپ یکی گفته باشه نمک) ریختم و خوردم.

---

مزه غذا هر چی تندتر باشه بیشتر دوست دارم. انقزه غذای تند خوردم که دیگه واقعا دهنم بی حس شده نسبت به تندی. رستوران هندی که میریم بیچارشون میکنم بس که موقع سفارش تاکید میکنم که غذای من رو خیلی تند کنن. اگه خودم تنها باشم و بخوام غذا درست کنم هیچ کس بغیر از خودم نمی تونه بخوره. البته پرهام هم میتونه بخوره، اما بخاطر پدیده مجبوریم تند نکنیم غذارو. مامانمم که کلا معتدله.

خان جون که بدنیا بیاد از همون روز اول عادتش میدم به غذای تند که دردسر نداشته باشیم باهاش.

+ نوشته شده در ;جمعه یکم خرداد 1388ساعت;6:6 بعد از ظهر; توسط;papary; |;

این پست در جمعه, 22 می 2009 ساعت 6:06 ب.ظ ارسال شده است و مربوط به موضوع روز نوشت هام, نوشته هاي قديم پپري در بلاگفا. می باشد . شما می توانید با RSS 2.0 نظرات این پست را دنبال کنید.
Both comments and pings are currently closed.