مهمان عزیز….. خودم.
و در نهایت خودم به یه جمع بندی برسم و اگر دیگه کار خیلی ی ی بالا گرفتش یه جوری مجبورم با خودم کنار بیام دیگه.
یه راهی هم هستش که میتونم همون موقع فکرهام رو ثبت کنم..میتونم بنویسمشون اما از اونجایی که آدمها خیلی فوضولن و چشمشون همه جا کار میکنه و اکثرا” هم همه از روی نوع دوستی فقط حواسشون به نفر کناریشونه نمی تونم این کارو انجام بدم
. اگرم بخوام که به فینگلیش بنویسم به لطف SMS که همه دیگه ماهر شدن تو خوندنش- حتی بیشتر از فارسی-بازم نمی تونم این کارو انجام بدم و در نهایت بازم میرسم به همون میزگرد یا مستطیل با مکعب خودم با حضور مهمان عزیز….. خودم.
دو کلوم حرف حساب
تو این وبلاگ از هر چی که فکر کنی مینویسم. حوصله اینو ندارم که برای هر موضوعی یه وبلاگ باز کنم.
وبلاگم هم بازدید کننده زیادی نداره( اینو میتونی از آمار سایت ببینی خودت)..حالا چه اصراریه که هوارتا بازدید کننده داشته باشم؟همین چنتایی هم که میان خیلی هم خوبه.اگر خوشت اومد و حال و حسش رو داشتی بازم سر بزن.In this weblog I write about whatever you may imagine. I don't have the patience to open a weblog for every subject. Also, my weblog does not have a lot of visitors (you can see this for yourself from the site statistics) and what do I need with a bunch of visitors? Those few who do come are really good. If you enjoyed it and you feel like it, come back again.
