ماداریم یه تئاتری بازی میکنیم…..
امروز بالاخره لنگون لنگون با این پای چلاقم رفتم دانشگاه. همه بچه ها دوره کرده بودنم و میگفتن که چی شده؟؟!! کی؟ کجا؟؟؟نه ه ه ه ه !! آخی؟؟؟ یعنی همه عید رو پات تو گچ بوده ؟ و از این حرفها.
به میمنت و مبارکی و سلامتیه شما کلاس اول تشکیل نشدش و ۲ ساعت تو محوطه نشستیم و از هر دری میشدش حرف زدیم و ابشار خدا رو(جمع کسر بشرها) سوژه کردیم و خندیدیم.
بالاخره ساعت ۱:۳۰ شدش و باید به سر کلاس دوم که کلاس ریاضی بودش میرفتیم. از قبل از عید تا حالا این کلاس اصلا” تشکیل نشده بودش و حتی اسم استاد رو هم روی Board نزده بودن و امروزکه بچه ها سوال کرده بودن که آیا استاد داریم یا نه؟؟ جواب مثبت بودش و همه خوشحال شده بودیم .
یه نیم ساعتی که سر کلاس نشسته بودیم و همه به غرغر افتاده بودن و کلاس به هم ریخته بودش و بعضی ها هم کلاس رو با جالیز هندونه اشتباه گرفته بودن و از این سر کلاس به اون سر کلاس حرف میزدن…و این وسط هم چنتا از پسرهای کلاس هی میرفتن بیرون و می اومدن.یهو دیدیم که در باز شدش و یه استاد جوان با سر بیمو(بخونین آفتاب
) وارد کلاس شدند و پشت سر ایشون چند نفر هم پشت در کلاس استاد استاد میکردن! همه به احترام استاد ایستادند.البته به غیر از من که پام رو یه صندلیه دیگه دراز بودش
. یهویی همه ساکت شدن
و به استاد سال نو رو تبریک گفتن و از این خودشیرین بازی های اول ترم و مخصوصا” اینکه یه استادی هم استاد جوونی باشه و از این حرفها.
استاد محترم در کیف سامسونتش رو باز کردش و با وسایل داخلش یه ذره بازی کردش و جواب بچه ها رو دادش و اینطوری شروع کردش: امیدوارم که همگی سال خوبی رو شروع کرده باشین و تا آخر سال به خوبی براتون باشه. عرضم به حضورتون که ما مشغول بازی یک تئاتر هستیم و من بیش از این وقت شمارو نمیگیرم و مزاحمتون نمیشم……..
این رو گفت و کلاس رو ترک کردش.یکی دو ثانیه کلاس کاملا” سکوت بودش
و بعد از اون کلاس یهو از خنده منفجر شدش و تازه همه فهمیدن که آقای استاد یکی از شاگردهای ترم بالاتره و همه مارو اسکل کرده. اون همه رفت آمد پسرهای کلاس خودمون برای این بوده که آقای استاد رو بیارنش.
اما واقعا” صحنه باحال و خنده داری بودش و تا آخر روز فقط میخندیدیم
دو کلوم حرف حساب
تو این وبلاگ از هر چی که فکر کنی مینویسم. حوصله اینو ندارم که برای هر موضوعی یه وبلاگ باز کنم.
وبلاگم هم بازدید کننده زیادی نداره( اینو میتونی از آمار سایت ببینی خودت)..حالا چه اصراریه که هوارتا بازدید کننده داشته باشم؟همین چنتایی هم که میان خیلی هم خوبه.اگر خوشت اومد و حال و حسش رو داشتی بازم سر بزن.In this weblog I write about whatever you may imagine. I don't have the patience to open a weblog for every subject. Also, my weblog does not have a lot of visitors (you can see this for yourself from the site statistics) and what do I need with a bunch of visitors? Those few who do come are really good. If you enjoyed it and you feel like it, come back again.
